• ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΕΧΕΙ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ (ΕΡΓΑΣΙΕΣ-ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ-ΣΧΕΔΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ) ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΗΣ Δ/ΝΣΗΣ Π.Ε. Γ΄ ΑΘΗΝΑΣ

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

ΑΠΛΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Απλοποιημένη Έκδοση της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Ο σκοπός της Σύμβασης είναι να θέσει τα πρότυπα για την υπεράσπιση των παιδιών ενάντια στην παραμέληση και την κακομεταχείριση που αντιμετωπίζουν σε διαφορετικό βαθμό σε όλες τις χώρες καθημερινά. Προσέχει να ληφθούν υπόψη οι διαφορετικές πολιτισμικές, πολιτικές και υλικές συνθήκες που επικρατούν σε διάφορες χώρες. Το δικαιώματα που παρατίθενται στη Σύμβαση μπορούν να ομαδοποιηθούν ευρέως σε τρεις κατηγορίες:

Πρόνοια: το δικαίωμα κατοχής, λήψης ή πρόσβασης σε συγκεκριμένα πράγματα ή υπηρεσίες (π.χ. όνομα και υπηκοότητα, υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση, ξεκούραση και παιχνίδι και φροντίδα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τα ορφανά).

Προστασία: το δικαίωμα προστασίας από επιβλαβείς ενέργειες και πρακτικές (π.χ. στέρηση γονέων, συμμετοχή σε εχθροπραξίες, εμπορική ή σεξουαλική εκμετάλλευση και σωματική και πνευματική κακοποίηση).

Συμμετοχή: το δικαίωμα του παιδιού να εισακούεται στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή του. Καθώς υπάρχει εξέλιξη στις δυνατότητες που έχει, το παιδί πρέπει να έχει μεγαλύτερες ευκαιρίες έτσι ώστε να συμμετέχει σε δραστηριότητες της κοινωνίας, όπως προετοιμασία για την ενήλικη ζωή (π.χ. ελευθερία λόγου και γνώμης, καλλιέργεια, θρησκεία και γλώσσα).

Προοίμιο

Το Προοίμιο καθορίζει τον τρόπο ερμηνείας των 54 άρθρων της Σύμβασης. Αναφέρονται και τα σημαντικότερα κείμενα των Η.Ε. τα οποία προηγούνται αυτού και τα οποία έχουν άμεση σχέση με τα παιδιά όπως είναι η σημασία της οικογένειας για την αρμονική ανάπτυξη του παιδιού, η σημασία των ειδικών μέτρων προστασίας και φροντίδας, συμπεριλαμβανομένης της κατάλληλης νομικής προστασίας πριν και μετά από τη γέννηση και η σημασία των παραδόσεων και των πολιτισμικών αξιών κάθε λαού για των ανάπτυξη του παιδιού.

Άρθρο 1. Ορισμός του παιδιού
Κάθε ανθρώπινη ύπαρξη κάτω των 18 ετών εκτός αν η ενηλικίωση αποκτάται νωρίτερα σύμφωνα με τη νομοθεσία που αφορά στο παιδί.

Άρθρο 2. Απουσία διακρίσεων
Όλα τα δικαιώματα πρέπει να χορηγούνται σε κάθε παιδί χωρίς εξαίρεση. Το κράτος πρέπει να προστατεύει το παιδί χωρίς εξαίρεση. Το κράτος πρέπει να προστατεύει το παιδί από κάθε μορφή διάκρισης.

Άρθρο 3. Συμφέροντα του παιδιού
Σε όλες τις ενέργειες που αφορούν παιδιά το συμφέρον του παιδιού θα είναι το κυριότερο μέλημα.

Άρθρο 4. Εφαρμογή δικαιωμάτων
Η υποχρέωση του κράτους να διασφαλίζει την εφαρμογή των δικαιωμάτων που περιλαμβάνονται στη Σύμβαση.


Άρθρο 5. Γονείς, οικογένεια, δικαιώματα και ευθύνες κοινότητας
Τα κράτη πρέπει να σέβονται τους γονείς και την οικογένεια κατά την ανατροφή των παιδιών τους.

Άρθρο 6. Ζωή, επιβίωση και ανάπτυξη (ζωή & ανάπτυξη)
Το δικαίωμα του παιδιού στη ζωή και η υποχρέωση του κράτους να διασφαλίζει την επιβίωση και ανάπτυξη του παιδιού.

Άρθρο 7. Όνομα και υπηκοότητα (ταυτότητα)
Το δικαίωμα από τη γέννησή του να έχει το παιδί ένα όνομα, να αποκτήσει μια υπηκοότητα, να γνωρίσει και να χαίρει φροντίδας από τους γονείς του/της

Άρθρο 8. Διατήρηση της ταυτότητας (ταυτότητα)
Η υποχρέωση του κράτους να βοηθήσει το παιδί στην επανάκτησητης ταυτότητας εάν αυτή του έχει αφαιρεθεί παράνομα.

Άρθρο 9. Μη αποχωρισμός από τους γονείς (οικογένεια)
Το δικαίωμα του παιδιού να διατηρεί την επαφή με τους γονείς του σε περιπτώσεις χωρισμού. Εάν ο χωρισμός είναι αποτέλεσμα κράτησης, φυλάκισης ή θανάτου το Κράτος θα πρέπει να παρέχει πληροφορίες στο παιδί ή στους γονείς για το που βρίσκεται το μέλος της οικογένειας που απουσιάζει.

Άρθρο 10. Επανένωση της οικογένειας (οικογένεια)
Τα αιτήματα εξόδου ή εισόδου από την χώρα με σκοπό την οικογενειακή επανένωση θα αντιμετωπίζονται με ανθρώπινο τρόπο. Ένα παιδί έχει το δικαίωμα να διατηρεί τακτικές επαφές και με τους δύο γονείς όταν αυτοί ζουν σε διαφορετικά κράτη.

Άρθρο 11. Παράνομη μεταφορά και μη επιστροφή παιδιών (οικογένεια)
Το κράτος θα καταπολεμά την απαγωγή παιδιών από ένα γονέα ή ένα τρίτο πρόσωπο.

Άρθρο 12. Έκφραση της γνώμης (ελευθερία έκφρασης)
Το δικαίωμα του παιδιού να εκφράζει τη γνώμη του και αυτή να λαμβάνεται υπόψη.

Άρθρο 13. Ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης (ελευθερία έκφρασης)
Το δικαίωμα έρευνας, λήψης και ανταλλαγής πληροφοριών με διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανόμενων της τέχνης, έντυπου λόγου και γραφής.

Άρθρο 14. Ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας (ελευθερία έκφρασης)
Τα κράτη πρέπει να σέβονται τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις γονέων να κατευθύνουν το παιδί στην άσκηση αυτού του δικαιώματος σύμφωνα με τις εξελισσόμενες ικανότητες του παιδιού.

Άρθρο 15. Ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι (κοινωνική ζωή)
Το δικαίωμα του παιδιού στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της ειρηνικής συνάθροισης.

Άρθρο 16. Ιδιωτική ζωή, τιμή, υπόληψη (ιδιωτική ζωή)
Κανένα παιδί δεν θα πρέπει να υφίσταται επέμβαση στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, το σπίτι ή την αλληλογραφία του.

Άρθρό 17. Πρόσβαση στην πληροφόρηση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (πληροφόρηση)

Το παιδί θα έχει πρόσβαση στην πληροφόρηση από διάφορες πηγές. Οφειλόμενη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στις μειονότητες και θα πρέπει να ενθαρρύνεται η ύπαρξη κατευθυντήριων γραμμών για την προστασία των παιδιών από επιβλαβείς πηγές πληροφόρησης.

Άρθρο 18. Γονική ευθύνη (οικογένεια)
Και οι δύο γονείς έχουν κοινές ευθύνες για το μεγάλωμα του παιδιού και θα τους παρέχεται βοήθεια κατά την εκπλήρωση των γονικών ευθυνών.

Άρθρο 19. Κακομεταχείριση ή παραμέληση (από την οικογένεια ή από άλλο πρόσωπο που έχει αναλάβει τη φροντίδα/επιμέλειά του) (ασφάλεια)
Τα κράτη έχουν την υποχρέωση να προστατεύουν τα παιδιά από όλες τις μορφές κακομεταχείρισης. Θα υπάρχουν διαθέσιμα κοινωνικά προγράμματα και υπηρεσίες υποστήριξης.

Άρθρο 20. Εναλλακτική φροντίδα παιδιών κατά την απουσία των γονέων (οικογένεια/φροντίδα)
Το δικαίωμα του παιδιού για εναλλακτική επιμέλεια, φροντίδα με εθνική νομοθεσία και η υποχρέωση του κράτους να δίνει την απαραίτητη προσοχή στο σεβασμό και εξέλιξη του θρησκευτικού, πολιτισμικού, γλωσσικού ή εθνικού υποβάθρου κατά την παροχή της εναλλακτικής επιμέλειας.

Άρθρο 21. Υιοθεσία (οικογένεια/φροντίδα)
Τα κράτη πρέπει να διασφαλίζουν ότι μόνο οι εξουσιοδοτημένοι οργανισμοί πραγματοποιούν υιοθεσία. Διακρατική υιοθεσία μπορεί να εξεταστεί εάν οι λύσεις σε κρατικό επίπεδο έχουν εξαντληθεί.

Άρθρο 22. Παιδιά προσφύγων(ασφάλεια/φροντίδα)
Ειδική προστασία πρέπει να δίνεται σε παιδιά προσφύγων. Τα κράτη θα πρέπει να συνεργάζονται με τους διεθνείς οργανισμούς γι’ αυτό το σκοπό και επίσης για την επανασύνδεση παιδιών με τις οικογένειές τους.

Άρθρο 23. Παιδιά με ειδικές ανάγκες (ασφάλεια/φροντίδα)
Το δικαίωμα των παιδιών να ωφελούνται από την ειδική φροντίδα και εκπαίδευση για μια πληρέστερη ζωή στην κοινωνία.

Άρθρο 24 . Υγειονομική περίθαλψη (υγεία/φροντίδα)
Πρόσβαση στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης για την πρόληψη και θεραπεία καθώς επίσης και βαθμιαία κατάργηση των παραδοσιακών πρακτικών που βλάπτουν τα παιδιά.(εδώ υπάρχει αναφορά για το υγιές φυσικό περιβάλλον)

Άρθρο 25. Περιοδική αναθεώρηση
Πρέπει να επιθεωρείται σε τακτά διαστήματα η κατάσταση παιδιού που βρίσκεται κάπου για φροντίδα, προστασία και θεραπεία.

Άρθρο 26. Κοινωνική ασφάλιση
Το δικαίωμα του παιδιού στην κοινωνική ασφάλιση.

Άρθρο 27. Βιοτικό επίπεδο (ποιότητας ζωής & ανάπτυξη)
Γονική ευθύνη έτσι ώστε να παρέχονται επαρκείς συνθήκες διαβίωσης για την ανάπτυξη του παιδιού ακόμα και όταν ο ένας από τους γονείς ζει σε χώρα διαφορετική του τόπου διαμονής του παιδιού.

Άρθρο 28. Εκπαίδευση (εκπαίδευση)
Το δικαίωμα στη δωρεάν πρωτοβάθμια εκπαίδευση, η διαθεσιμότητα επαγγελματικής κατάρτισης, και η ανάγκη λήψης μέτρων για τη μείωση του ποσοστού εγκατάλειψης της φοίτησης.

Άρθρο 29. Σκοποί της Εκπαίδευσης (εκπαίδευση)
Η εκπαίδευση θα πρέπει να καλλιεργεί την ανάπτυξη της προσωπικότητας και των ταλέντων του παιδιού, την προετοιμασία για μια υπεύθυνη ενήλικη ζωή, το σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς επίσης και για τις πολιτισμικές και εθνικές αξίες της χώρας του παιδιού και των άλλων χωρών.

Άρθρο 30. Παιδιά μειονοτήτων και παιδιά αυτόχθονου πληθυσμού.
Το δικαίωμα του να ανήκει το παιδί σε μία μειονότητα ή σε μια αυτόχθονη ομάδα, να απολαμβάνει τον πολιτισμό του, να μιλά τη γλώσσα του.

Άρθρο 31. Παιχνίδι και αναψυχή.(ελεύθερος χρόνος)
Το δικαίωμα του παιδιού να παίζει, να συμμετέχει σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες και στην πολιτισμική και καλλιτεχνική ζωή.

Άρθρο 32. Οικονομική εκμετάλλευση. (ασφάλεια/φροντίδα)
Το δικαίωμα του παιδιού στην προστασία από επιβλαβείς μορφές εργασίας και από την εκμετάλλευση.

Άρθρο 33. Ναρκωτικές και ψυχότροπες ουσίες. (aσφάλεια/φροντίδα)
Προστασία του παιδιού από την παράνομη χρήση τους και τη χρησιμοποίηση του παιδιού στην παραγωγή και διανομή τους.

Άρθρο 34. Σεξουαλική εκμετάλλευση. (aσφάλεια/φροντίδα)
Προστασία του παιδιού από τη σεξουαλική εκμετάλλευση συμπεριλαμβανομένης της πορνείας και της χρήσης παιδιών σε πορνογραφικά υλικά.

Άρθρο 35. Απαγωγή, πώληση και εμπόριο (aσφάλεια/φροντίδα)
Υποχρέωση του κράτους για την αποτροπή της απαγωγής, της πώλησης και του εμπορίου παιδιών

Άρθρο 36. Άλλες μορφές εκμετάλλευσης

Άρθρο 37. Βασανιστήρια, θανατική ποινή, στέρηση της ελευθερίας (aσφάλεια/φροντίδα)
Υποχρέωση του κράτους έναντι παιδιών που βρίσκονται υπό κράτηση

Άρθρο 38. Ένοπλες συγκρούσεις (aσφάλεια/φροντίδα)
Παιδιά κάτω των 15 ετών δεν πρέπει να λαμβάνουν ενεργό μέρος σε εχθροπραξίες. Δεν πρέπει να στρατολογούνται παιδιά κάτω των 15 ετών.

Άρθρο 39. Αποκατάσταση και επανένταξη
Υποχρέωση των κρατών για την επανεκπαίδευση και την κοινωνική επανένταξη των παιδιών που υπήρξαν θύματα εκμετάλλευσης, βασανιστηρίων ή ένοπλων συγκρούσεων.

Άρθρο 40. Δικαστήρια ανηλίκων
Η μεταχείριση παιδιών που κατηγορούνται για παραβίαση της ποινικής νομοθεσίας θα πρέπει να προάγει την αίσθηση αξιοπρέπειας του παιδιού.

Άρθρο 41. Δικαιώματα του παιδιού σε άλλα όργανα

Άρθρο 42. Διάδοση της Σύμβασης
Το καθήκον του κράτους να γνωστοποιήσει τη Σύμβαση σε ενήλικους και παιδιά.

Άρθρα 43-54. Εφαρμογή
Αυτές οι παράγραφοι εξασφαλίζουν ότι μια Επιτροπή των Δικαιωμάτων του Παιδιού θα επιτηρεί την εφαρμογή της Σύμβασης.

Οι τίτλοι των άρθρων βοηθούν στην εύκολη αναφορά μόνο. Δεν αποτελούν μέρος του κειμένουν που έχει υιοθετηθεί. (UNICEF - U.K.)